به میزان خطا یا ریسکی که حسابرس در زمان بررسی دفاتر و اسناد حسابداری، متوجه خطا ها یا محاسبات غلط عمدی نگردد، ریسک حسابرسی نامیده که در مقاله ریسک شرکت های حسابرسی می‌شود برسی میشود که دارای دو نوع زیر است:

• ریسک ارزیابی اشتباه دیتا‌ ها و اطلاعات مالی
• ریسک اظهارات به دست آمده از ارزیابی اشتباه اطلاعات و دیتا‌ های مالی

شرکت ‌های سهامی به منظور کسب اطمینان از این که اظهارات مالی و گزارش ‌های مالی آنها درست باشد، ملزم به ارائه صورت‌ های مالی حسابرسی شده خود می باشند لذا پس از ارزیابی اطلاعات و صورت های مالی به وسیله حسابرسان، حسابرس مورد نظر دیدگاه خود را در مورد کیفیت و درستی اطلاعات درج شده به مراجع نظارتی و صاحبان سهام ارائه می نماید.

عملیات حسابرسی:

در آمریکا، شرکت ها و سازمان های بزرگ، عملیات حسابرسی خود را معمولا به یکی از 4 شرکت بزرگ زیر می سپارند که در زمینه حسابرسی از توان بالایی برخوردارند.

• Price water house Coopers
• KPMG
• Ernst & Youn
• Deloitte Touche Tohmastu

در گذشته در آمریکا شرکت Arthur Anderson یکی از شرکت های مهمی بود که فعالیت حسابرسی بسیاری از شرکت های بزرگ آمریکایی را بر عهده داشت. اما به دلیل نقش این شرکت در رسوایی شرکت Enron و عدم توجه به تخلف و تقلب های مالی این شرکت، فعالیت های حسابرسی وی از سوی نهاد نظارتی متوقف گشت.

طبق آمار و گزارشات، در سال 2008 م، 4 شرکت نام برده عهده دار 98 درصد از فعالیت های حسابرسی شرکت های آمریکایی بودند که درآمد آنها بالغ بر 1 میلیارد دلار شد. در ایران سازمان حسابرسی بزرگ ترین نهاد برای حسابرسی شرکت ها به شمار می رود که وظیفه وی حسابرسی شرکت های دولتی می باشد.

بسیاری از ریسک های شرکت های حسابداری و حسابرسی به وسیله مدل ریسک توضیح داده می شوند که این مدل ها در واقع نشان دهنده میزان مسئولیت مدیران و حسابرسان و ترکیب آنها با یکدیگر می باشد تا بدین وسیله میزان درصد امکان اشتباه و خطا در صورت های مالی، تعیین گردد. در ادامه به انواع ریسک شرکت های حسابرسی اشاره شده است.

ریسک ذاتی:

در هر حیطه ای ابتدا همه ی ریسک های آن شغل یا فعالیت را مشخص می کنند. به طور کلی هر شغل و یا فعالیتی سود یا زیان را به همراه دارد که در نهایت همه شامل ریسک پذیری می شوند.

مانند خریدن ملک، انتخاب شغل و یا حساب های بانکی. درست است که پول در حساب بلوکه شده و سرمایه در گردش نیست ولی باز هم دچار ریسک می شوند.

ریسک کنترل:

میزان صحت و قابلیت اتکا صورت های مالی بستگی کامل به کنترل های داخلی مستقر در واحد اقتصادی دارد.هر چه کنترلها موثرتر و قوی تر باشد،حسابرس نسبت به صورت های مالی بیشتر اعتماد می کند بالعکس هرچه کنترل ها ضعیف تر باشد،ضریب اشتباه بیشتر می شود. بنابرابن ریسک کنترلی را چنین تعریف می کنیم : احتمال خطر تحریف در مانده یک حساب،گروه معاملات یا گروه حسابها به نحوی که کنترل های داخلی قادر به کشف آن نباشند.بر همین اساس هر چه کنترلهای داخلی قوی باشد،ریسک کنترلی ضعیف (کم) می باشد وبلعکس هرچه کنترلهای داخلی ضعیف باشد، ریسک کنترلی افزایش می یابد.

ریسک عدم کشف

ریسک عدم کشف:

برخی از ایرادات و اشتباهاتی که در صورت های مالی وجود دارد به اندازه ای کم است که نیازی به کشف آن ها وجود ندارد معمولا حسابرس مبلغ پایه ای را برای این اشتباهات در نظر میگیرد به عنوان مثال اشتباهات زیر ۵ هزار ریال نیازی به بررسی ندارد اما بسته به شرایط حسابرس می تواند این مبلغ را به میزان زیادی کاهش می دهد.

پیشنهاد می کنیم، مقاله بازار معاملات فارکس را مطالعه کنید

ریسک حسابرسی:

ریسک تجاری: برخی از بنگاه هایی که در زمینه تولید محصولات خلاقانه، بازار فروش، طراحی  فعالیت دارند با ریسک تجاری رقابت و ارزش افزوده سهامداران را افزایش می دهند. نسبت مبلغ ثابتی که خرج فعالیت های معمول شرکت می شود به نسبت مبلغ غیر ثابتی که برخی از مواقع برای شرکت به وجود می آید را نسبت عملیاتی می گویند. ریسک تجاری موجب افزایش رقابت می شود ریسک های مالی نیز بخشی از ریسک های تجاری محسوب می شوند. این قبیل ریسک ها به علت تغییرات قیمت بهره، سهام ایجاد می شود.

ریسک غیر تجاری: در برخی مواقع ریسک هایی به وجود می آید مانند ریسک های راهوری که به علل مختلفی مانند تغییر ماهیت سیاسی و اقتصادی به وجود می آید. برای رشد و پیشرفت باید ریسک کرد.