مجموعه گزارشگری حسابداری (IFRS)، یک مجموعه استانداردهای حسابداری جهانی است که به وسیله هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB) تدوین شده است. هدف این مجموعه از استانداردهای حسابداری، به دست آوردن صورت های مالی شرکت های سهامی در چهارچوب یک استاندارد جهانی است. IASB شامل 15 عضو از کشورهای مختلف می باشد و از سال 2001 فعالیت خود را آغاز کرده است. این استانداردها در حال حاضر برای 120 کشور الزامی است زیرا انجام گزارشگیری به این روش، برای شرکت هایی که در نظر دارند سرمایه گذاری خارجی انجام دهند، بسیار سودمند است.

در صورتی که شرکت شما بین المللی باشد، شما باید گزارشات خود را به وسیله استانداردهای حسابداری بین المللی تهیه کنید. استفاده از یک زبان مشترک در حوزه حسابداری، به شما اجازه می دهد که به طور دقیق از مالیات و تفاوت های بین المللی آگاه شوید و این امر می تواند در تصمیم گیری های مهم مانند سرمایه گذاری های خارجی، بسیار مفید باشد.

استانداردهای حسابداری در ایران و جهان:

شرکت‌های بین‌المللی برای تهیه گزارش‌های خود باید استاندارد مربوط به آن را رعایت کنند که همان استاندارد حسابداری بین‌المللی (IFRS) است. این استاندارد، با هدف یکسان‌سازی گزارشات مالی، به یک معیار جهانی تبدیل شده است و توسط هیات استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) تدوین شده است. این استاندارد در تمام جهان قابل قبول است، اما ممکن است برخی کشورها مانند ایران، بخشی از آن را تغییر دهند تا با سیاست‌های مالی و حسابداری خود سازگار شود. تغییراتی که در ایران صورت می‌گیرد، توسط سازمان حسابرسی تأیید می‌شود. به همین دلیل، در مقایسه با استانداردهای حسابداری جهان، تفاوت‌هایی در استانداردهای حسابداری ایران وجود دارد.

حسابداری در ایران و جهان

استاندارد IFRS چیست:

این استاندارد که به نام استاندارد حسابداری بین المللی (IFRS) شناخته می شود، توسط انجمن بین المللی استانداردهای حسابداری (IASB) تدوین شده و به عنوان یک استاندارد جهانی شناخته شده است. هدف از تدوین این استاندارد، تبدیل صورت های مالی شرکت های سهامی به یک استاندارد جهانی می باشد تا بتواند به طور قابل توجهی فرآیند گزارشگیری مالی را تسهیل کند.

در مقایسه با استفاده از استانداردهای محلی، استفاده از استاندارد بین المللی حسابداری مزیت هایی دارد که عبارتند از:

• افزایش قابلیت اطمینان در گزارشگیری مالی
• بهبود قابل توجه در تفکیک بین موضوعات مختلف حسابداری
• افزایش تشخیص پذیری بین المللی و قابلیت مقایسه بین شرکت های مختلف
• افزایش اعتماد مشتریان و سهامداران به سازمان.

پیشنهاد می کنیم، مقاله حسابداری شرکت های سهامی و غیر سهامی را مطالعه کنید

استانداردهای حسابداری در ایران:

 در ایران، کمیته نظارت بر استانداردهای حسابداری زیر نظر سازمان حسابرسی کل کشور عمل می‌کند و مسئول تدوین و تصویب استانداردهای حسابداری است. این سازمان و کمیته تحت نظارت یکدیگر، معیارهای گزارش مالی و صورت‌های مالی را مشخص می‌کنند و حسابداران می‌توانند بر اساس همین استانداردها، گزارشات مالی و صورت‌های مالی را تهیه کنند.

مقایسه استانداردهای مالی ایران با استانداردهای مالی بین المللی:

گزارشگیری مالی در ایران و بین الملل در بسیاری از موارد مشابه است، اما در چند مورد اندک تفاوت هایی وجود دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نحوه ارائه صورت های مالی ایران و بین المللی: یکی از تفاوت ها در مورد ارائه صورت های مالی می باشد. در ایران صورت های مالی: ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت سود و زیان جامع، صورت جریان و یادداشت های توضیحی می باشد. در استانداردهای جهانی این موارد گفته شده را شامل می شود و عنوان صورت تغییرات حقوق صاحبان سرمایه هم به آن اضافه می شود.
• ترازنامه بین المللی با ترازنامه داخلی: در استانداردهای جهانی انتقال مطالبات و دارایی های نامشهود از مهمترین موارد می باشد که در ایران به آن پرداخته نمی شود.
• صورت زیان بین المللی و ایرانی: ارائه سور عملیاتی در ایران بسیار مهم میباشد، در صورتی که در استانداردهای جهانی مورد توجه نمی باشد. در این استاندارد همه اقلام بر اساس ماه است و کارکرد طبقه بندی می شوند، در حالی که در ایران به جز هزینه های عملیاتی، اختلافی با این استاندارد وجود ندارد.
• حسابداری سود و زیان بین المللی و ایران: در ایران، سود و زیان و ارائه آن، سایر درآمدها، هزینه های شناسایی شده و تعدیلات سنواتی الزامی است. در صورتی که در استانداردهای جهانی فقط دو مورد اول ارائه می شود.