تعدیلات سنواتی از جمله روش‌های مناسب اصلاح حسابهای موقت باقی مانده از سال قبل می‌باشد. اهمیت این حسابها به خاطر اثراتی است که بر حسابهای اصلی در سال جاری خواهند داشت. این تعدیلات، به صورت اقلامی است که در حساب سود و زیان انباشته دوره بعدی لحاظ می‌شود. به عبارت دیگر، تعدیلات سنواتی به تنظیم سود و زیان انباشته شده و در نهایت ارائه مجدد اقلام مقایسه‌ای در صورت‌های مالی منجر می‌شوند. پیش از این با تعدیلات سنواتی در حسابداری آشنا شدیم؛ در این مقاله از سری مقالات آموزش رایگان مالیات، قصد داریم شما را با تعدیلات سنواتی مالیات آشنا نماییم. با ما همراه باشید.

قوانین در ارتباط با تعدیلات سنواتی

حساب تعدیلات سنواتی در طول دوره جاری به صورت بستانکار یا بدهکار می‌باشد. مأمورین اداره مالیات به هنگام رسیدگی به این حساب، با دریافت مستندات مربوطه، درست بودن محاسبات انجام شده را بررسی می‌کنند. بدین منظور آنها باید مقررات زیر را رعایت کنند.

بر اساس این قوانین، چنانچه اقلام بدهکار حساب، کاهش درآمد مشمول مالیات را به دنبال داشته باشد،  با استفاده از تعدیلات سنواتی برگشت داده شده و به حساب درآمد مشمول مالیات اضافه خواهد شد. لازم به ذکر است که این اقلام به استثنای موارد زیر می‌باشد:

1- بر اساس مقررات تعیین شده، اقلامی که در ارتباط با هزینه‌های سنوات قبل هستند، در این لیست قرار نمی‌گیرند. لازم به ذکر است که این اقلام نباید با درآمدهای مشمول معافیت مالیاتی در ارتباط باشند. همچنین، درآمد مشمول مالیات آن سال نباید به روش علی الرأس تعیین شده باشد. بدین ترتیب، اگر درصدی از درآمدهای سال مشمول معافیت یا مالیات مقطوع شده باشند، باید نسبت هزینه‌ها به درآمدها با توجه به مقررات تعیین شود.

۲-  همچنین، اقلام مرجوعی و دارای تخفیف با شرط اینکه با درآمدهای مشمول معافیت یا مالیات مقطوع، در ارتباط نباشد، از لیست مربوطه خارج می‌شوند.

در مورد اقلام بستانکار نیز خوب است بدانید که به درآمد مشمول مالیات سال مورد بررسی اضافه می‌شوند. به استثنای موارد زیر:

۱- اقلام اضافه شده به درآمد مشمول مالیات سال قبل با دستور واحد مالیاتی.

۲- درآمدهایی معاف از پرداخت مالیات در سال‌های موردنظر

۳- درآمدهای مالیات مقطوع.

پیشنهاد می شود مقاله آخرین نسخه قانون مالیات بر ارزش افزوده را مطالعه کنید

نحوه رسیدگی به تعدیلات سنواتی

با توجه به مطالب بیان شده، تعدیلات سنواتی، تغییراتی است که باید به ترتیب ترازنامه و بیانیه سود و زیان ساخته شود تا اطمینان حاصل شود که گزارش‌های پایان سال یک بازتاب دقیق از حساب‌های شرکت است. با تکمیل تعدیلات پایان سال، یک شرکت می‌تواند موقعیت کلی مالی کسب و کار را برای سال مالی خود تعیین کند، که گاهی اوقات به عنوان توانایی “بستن حساب” نامیده می‌شود.

تعدیلات سنواتی ضروری به نظر می‌رسد، زیرا گزارش‌های مالی در طول سال بر اساس تعهدات صورت می‌گیرد. مبنای تعهدات یک روش حسابداری است که در آن معاملات درآمد ثبت می‌شود. این بدان معنی است که درآمد به زودی به صورت فاکتور فرستاده می‌شود، نه زمانی که پرداخت، دریافت شود.

این تعهدات همچنین اجازه می‌دهد تا ذخایر برای موارد احتمالی مانند بازده مشتری، بدهی‌های بد یا منسوخ موجودی (کاهش قابل توجهی در تقاضا یا استفاده از دارایی به دلیل جایگزین‌های رقیب در بازار یا تغییر در رفتار مصرف کننده) در نظر گرفته شود. به صورت کلی، این امکانات تا پایان سال ناشناخته است و تعدیلات سنواتی برای تایید مقدار لازم است. نیاز به تعدیلات سنواتی ممکن است ناخوشایند به نظر ‌رسد، با این حال به عنوان بهترین روش حسابداری در نظر گرفته می‌شود. این امر مفید است، زیرا اجازه می‌دهد تا درآمد با هزینه‌های مربوطه تطابق داشته باشد و می‌تواند جریان نقدی فعلی را در کنار جریان پیش بینی شده آینده نشان دهد. به همین ترتیب، خلاصه‌ای جامع‌تر از عملکرد کسب و کار را فراهم می‌کند.

معایب استفاده از تعهدات این است که درآمد پیش از پرداخت ثبت می‌شود. از این رو، برای یک شرکت بسیار مهم است که زمان کافی برای بدهی‌های برجسته و تعدیلات سنواتی گزارش‌های مالی پایان سال اختصاص یابد.

انواع مختلفی از تعدیلات سنواتی

پنج  نوع مختلف از تعدیلات سنواتی وجود دارد که معمولا برای گزارش‌های مالی انجام می‌شود:

درآمد تعهدی (Accrued income): عبارت است از درآمدی که حاصل شده است، اما هنوز هیچ پرداختی دریافت نشده است. شرکت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که تمام صورت‌حساب‌های برجسته  و همچنین پیگیری پرداخت‌های عقب افتاده قبل از پایان سال صادر می‌شوند.

هزینه‌های تعهدی: هزینه‌های که متحمل شده‌اند، اما هنوز پرداختی برای آنها انجام نشده است. این امر به شیوه‌های گوناگون مانند دریافت فاکتوری که هنوز پرداخت نشده است و دستمزد کارکنان یا پرداخت‌های منظم (مانند پرداخت اجاره) که باید در پایان ماه پرداخت شوند، اتفاق می‌افتد.

درآمد معوق: پولی که پیش از تحویل کالا یا ارائه خدمات، به شرکت پرداخت شده است. این امر ممکن است در صنایع خاص از جمله مواردی که مردم تمایل دارند تا سپرده‌گذاری را در آن محل انجام دهند، بیشتر رخ دهد.

هزینه‌های تعلیق شده: پولی که قبلا برای هزینه‌های آینده پرداخت شده است، در حالی که کالا یا خدمات تا تاریخ معین در آینده دریافت نخواهد شد.

استهلاک: استهلاک به طور کلی به دارایی‌های بزرگتر اعمال می‌شود که شما ممکن است از طریق یک معامله واحد مانند تجهیزات، ماشین آلات یا وسایل نقلیه خریداری کنید. با این حال، تخصیص یک سطح کاهش هزینه از هزینه‌های مربوط به دوره‌های حسابداری مالی آینده مورد نیاز است تا کاهش ارزش این دارایی‌ها را مورد توجه قرار دهد. محاسبه استهلاک می‌تواند پیچیده شود، اما مهم است که آن را ضبط کنید، زیرا سایش مستمر و خرابی دارایی‌ها هزینه مشروعی است که باید در انتهای چرخه بهره‌وری خود جایگزین شود. با تنظیم تعدیلات سنواتی شامل استهلاک، ممکن است سهامداران، مدیران و سرمایه گذاران بالقوه جدید بتوانند هزینه واقعی انجام کسب و کار را ببینند و ارزیابی دقیق‌تری از تجارت ارائه دهند.

چه حساب‌هایی به تعدیلات سنواتی برای پایان سال نیاز ندارند؟

حساب‌های نقدی هرگز نباید تنظیم شود، زیرا بانکداری الکترونیکی به طور خودکار هر معامله را بلافاصله ثبت می‌کند. با توجه به جاری بودن پول نقد، انتظار می‌رود که حساب به طور مداوم در جریان باشد. بنابراین، بعید به نظر می‌رسد که هیچ دلیلی یا نیازی برای دانستن مقدار دقیق پول نقد در یک دوره ثابت مشخص شده، وجود داشته باشد.

ارزش زمین متعلق به شرکت نیازی به تعدیلات سنواتی در هر سال ندارد. بر خلاف سایر دارایی‌ها، استهلاک به رغم هر گونه نوسان در ارزش بازار، به زمین اعمال نمی‌شود. فقط قیمت خرید اصلی، هزینه‌های مرتبط با دستیابی به زمین و همچنین قیمت خرید اگر زمین فروخته شود، ثبت می‌شود. لازم به ذکر است تفاوت ارزش به عنوان سود یا زیان در بیانیه سود و زیان ثبت می‌شود.

حساب حقوق صاحبان سهام، حسابي است كه ميزان وجه نقد سرمايه گذاري شده در شرکت توسط صاحبان سهام را مشخص می‌کند. به عبارتی، این حساب شامل وجهی است که از سرمایه‌گذاران در ازای سهام شرکت دریافت می‌شود. تنها معاملات انجام شده از طریق این نوع حساب باید مقدار سود خالص انجام شده برای یک دوره باشد و به عنوان تعدیل در نظر گرفته نمی‌شود.

نحوه آماده‌سازی برای تعدیلات سنواتی:

به منظور آماده‌سازی تعدیلات سنواتی، در اینجا چندین حوزه مختلف آورده شده است که باید به آنها بپردازید:

هزینه‌ها: هر هزینه کسب و کار قانونی (آنهایی که به طور کامل و به طور انحصاری برای اهداف تجارت هستند) به شما کمک می‌کند تا صورت‌حساب مالیاتی خود را کاهش دهید. بنابراین، مطمئن شوید که کارمندان به موقع فرم هزینه‌های خود را تحویل می‌دهند. بدین ترتیب، در صورت داشتن سودآوری خاص، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که دوره مالی در نظر گرفته شده است. حتی ممکن است بخواهید مناطقی را در نظر بگیرید که می‌توانید قبل از پایان سال خود در آنها سرمایه‌گذاری کنید.

فاکتورها: اطمینان حاصل کنید که زمان کافی را برای پیگیری فاکتورهای عقب افتاده دارید و برای آن به طور خاص برنامه‌ریزی کنید. شما ممکن است وسوسه شود که پرداخت‌ها را در دوره بعدی بپردازید تا مالیات شرکت کمتر باشد، اما هنگام انجام این کار باید مراقب باشید. اگر شما به دنبال افزایش بودجه از طریق وام‌های بانکی یا سرمایه‌گذاران هستید، گزارش‌های مالی ممکن است نشان دهد که سودآوری کسب و کارتان کمتر از آن است که واقعا مضر باشد.

کارهای اداری: داشتن نظم و ترتیب در طول سال، باعث می‌شود که پایان سال در زمان صرفه‌جویی شود. شما باید تمام رسید‌های خود را جمع‌آوری و اظهارات بانک را به عنوان شواهدی برای گزارش‌های مالی امور مالیاتی در اختیار داشته باشید. این موضوع، یک مسئولیت قانونی برای مدیران شرکت محدود است تا مدارک را برای حداقل شش سال از پایان دوره حسابداری شرکت، حفظ کنند.

مهلت‌ها: از مهلت مالیاتی خود مطلع شوید. همانطور که در بالا توضیح داده شد، پایان سال مالی شما معمولا آخرین روز ماه از تاریخی است که شما برای اولین بار شرکت خود را با سایرین ادغام کرده‌اید. از این تاریخ 12 ماه فرصت دارید تا اظهارنامه مالیات شرکت خود را ارائه دهید، در غیر این صورت مجازات عدم تسلیم اظهارنامه را دریافت خواهید کرد.