۰921-674-1368

سیراف حساب

قانون کار در مورد نحوه پرداخت پاداش افزایش تولید چه میگوید؟

۱۴ خرداد ۱۴۰۱ آموزش حسابداری حقوق و دستمزد

قانون کار در اجرای ماده47 جمهوری اسلامی ایران، کارفرمایان کارگاه های مشمول قانون کار اقدام به انعقاد قرارداد پرداخت پاداش افزایش تولید با کارگران خود می نمایند.

قرارداد پرداخت پاداش افزایش تولید قراردادکتبی است که بین شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی و یا نمایندگان رسمی یا منتخب کارگران کارگاه از یک طرف و کارفرما و نمایندگان قانونی وی از طرف دیگر به منظور ایجاد انگیزه برای تولید بیشتر و با کیفیت بهتر و تقلیل ضایعات و بالابردن سطح درآمد کارگران با رعایت اصول کلی انعقاد قراردادها و مطابق فرم نمونه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که فایل آن در قسمت فرمهای مورد نیاز قابل دسترسی می باشد منعقد می گردد . پس از تهیه قرارداد پاداش افزایش تولید یک نسخه از آن توسط شرکت به اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان جهت بررسی ارسال و پس از بررسی توسط اداره کل، جهت اجرا به شرکت ارسال می گردد. آیین نامه نحوه انعقاد قراردادهای مربوط به چگونگی تعیین و پرداخت پاداش افزایش تولید در قسمت مقررات و دستورالعمل ها قابل مطالعه و بهره برداری می باشد).

آیین نامه نحوه انعقاد قراردادهای مربوط به چگونگی تعیین و پرداخت پاداش افزایش تولید:

ماده 1:

قرارداد پاداش افزایش تولید که در این آیین نامه اختصاراً قرارداد نامیده می شود قراردادی کتبی است که در اجرای ماده (۴۷) قانون کار بین کارفرما یا نمایندگان قانونی وی از یک طرف و تشکل قانونی کارگری در کارگاه از طرف دیگر و یا در صورت عدم وجود این تشکل با نمایندگان منتخب کارگریان یا شخص کارگر به منظور ایجاد انگیزه برای افزایش بهره وری با رعایت اصول کلی انعقاد قراردادها و مطابق با فرم نمونه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منعقد می گردد.

ماده 2:

قرارداد پرداخت پاداش افزایش تولید قرارداد کتبی است که بین شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی یا نمایندگان رسمی یا منتخب کارگران کارگاه از یک طرف و کارفرما یا نمایندگان قانونی وی از طرف دیگر به منظور ایجاد انگیزه برای تولید بیشتر و با کیفیت بهتر و تقلیل ضایعات و بالا بردن سطح درآمد کارگران با رعایت اصول انعقاد قراردادها و مطابق با فرم نمونه وزارت کار و امور اجتماعی منعقد می گردد.

ماده 3:

تولید مبنا عبارت است از میزان تولیدی که بر مبنای آن درصد افزایش تولید در هر دوره تناوب محاسبه می گردد.

ماده 4:

تولید مبنا عبارتست از میزان تولیدی که بر مبنای آن درصد افزایش تولید در هر دوره متناوب محاسبه می گردد.

ماده 5:

دوره تناوب عبارتست از طول دوره هایی است که برای تعیین درصد افزایش تولید در قرارداد مشخص می شود و مدت آن حداکثر یک سال است.

ماده 6:

قرارداد پاداش افزایش تولید طبق فرم نمونه اداره کل تنظیم و نظارت بر روابط کار و نظام های جبران خدمت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سه نسخه که هر سه در حکم واحد است تنظیم و پس از امضای طرفین قرارداد و ارسال آن به واحد ذیربط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و تأیید واحد مذکور قابل اجرا خواهد بود.

ماده 7:

قرارداد بین طرفین می تواند به صوت جمعی شامل تمام قسمتها و کارکنان کارگاه بوده و یا در برگیرنده یک یا چند قسمت از کارگاه مربوط باشد.

ماده 8:

با توجه به تنوع تولیدات کارگاه‌هایی که بیش از یک محصول تولید می نمایند در صورت لزوم با محاسبه و اعمال ضرایب همگن از طریق روش های متداول محصولات خود را به محصول پایه تبدیل می نمایند.

ماده 9:

ماخذ محاسبه ریالی مبلغ پاداش افزایش تولید در کارگاههایی که فاقد طرح طبقه بندی می باشند (مزد ثابت) طبق ماده 36 قانون کار، و در مورد کارگاههایی که دارای طرح طبقه بندی هستند (مزد مبنا) طبق تبصره 2 ماده 36 قانون کار خواهد بود.

ماده 10:

مبلغ پاداش افزایش تولید به تناسب هر یک درصد افزایش تولید و متناسب با میزان حقوق و دستمزد تعیین شده به ازای هر درصد افزایش نسبت به تولید مبنا که در قرارداد خواهد آمد تعیین می‌گردد.

ماده 11:

حداکثر مبلغ قابل پرداخت بابت اجرای مواد 3 و 10 این آیین نامه متناسب با درصد افزایش تولید یا کاهش ضایعات و افزایش کیفیت جمعاً تا میزان پنجاه درصد کل مزد مبنای کارگران کارگاه در سال مورد قرارداد تجاوز نخواهد کرد.

ماده 12:

هر گونه اختلافات ناشی از اجرای قراردادهای موضوع این آیین نامه در وهله اول از طریق سازش و در صورت عدم حصول نتیجه، قابل طرح در مراجع حل اختلاف پیش‌بینی شده در فصل نهم قانون کار خواهد بود.

پیشنهاد میشود مقاله بهره‌وری چه کمکی به امور حسابداری می‌کند؟ را مطالعه کنید