در انبار و عملیات انبارگردانی و همچنین نحوه ثبت آنها در حسابداری، روش فایفو یکی از روش های معروف می باشد که روش اولین صادره از اولین وارده نام دارد و نحوه کار آن بدین صورت است که کالای خریداری شده به ترتیب ورود به انبار، از انبار خارج می گردد.

به بیان دیگر یعنی اول کالا هایی که در ابتدا خریداری شده اند، مصرف می گردند و به فروش می رسند سپس کالا هایی که در پایان دوره در انبار باقی مانده است، مربوط به خرید های آخر می باشد و قیمت آنها بر اساس ارزش موجودی کالای پایان دوره در نظر گرفته می شود.

آشنایی با روش fifo

روش فایفو FIFO، اولین کالاهای خریداری شده و تولید شده، اولین کالاهایی هستند که از حساب موجودی کالا خارج می‌شوند.

این امر باعث می‌شود اقلام موجودی کالا باقیمانده با آخرین قیمت محاسبه شود، به طوری که ارزش موجودی کالای ثبت شده در ترازنامه با آخرین قیمت‏‌های که می‌توان در بازار خرید، نزدیک است.

برعکس، این روش منجر به تطابق قیمت‌‏های قدیمی تر با درآمدهای جاری و بهای تمام شده کالاهای فروش رفته می‌شود. این به این معناست که سود ناخالص لزوماً نشان دهنده تطابق مناسب درآمدها و هزینه‌‏ها نیست. به عنوان مثال، در شرایط تورمی که قیمت‌‏ها در حال افزایش هستند، این امر منجر می‌شود که کالاهای ارزانتر در محاسبه بهای کالاهای فروخته شده استفاده شوند.

روش FIFO نتایج یکسانی را در هر دو سیستم ثبت ادواری یا دائمی موجودی کالا ارائه می‌دهد.

مشکلات فایفو:

وجود یک مشکل مهم در روش fifo این است که اگر لازم باشد چند قیمت تمام شده متنوع و مختلف به طور همزمان و جداگانه مورد استفاده قرار گیرد، آن گاه لازم است که جزئیات بیشتری در گزارش هزینه تولید درج گردد که این کار باعث می شود روش fifo به یک روش پیچیده و نادرست تبدیل شود.

روش های تهیه گزارش هزینه تولید:

از جمله روش های تهیه گزارش برای هزینه کالاهای تولیدی، می توان به روش های زیر اشاره نمود:

روش میانگین:

طبق روش میانگین، بهای تمام شده موجودی کالای در حال ساخت ابتدای دوره، به هزینه های دوره اضافه شده و روی محصولات ساخته شده سرشکن می گردد.

روش اولین صادره از اولین وارده (فایفو):

در این روش که به روش فایفو معروف می باشد، قیمت تمام شده موجودی کالای در حال ساخت ابتدای دوره و همچنین هزینه های اضافه شده برای تکمیل آن، به طور جدا نشان داده شده و محاسبه می گردند.

تعریف روش فایفو در استاندارد ۸ حسابداری موجودی مواد و کالا

بند ۲۳ استاندارد: اولین‌ صادره‌ از اولين‌ وارده‌ عبارت‌ است‌ از محاسبه‌ بهای تمام شده‌ موجودی مواد و کالا بر این‌ اساس‌ كه‌ تعداد موجود، بیانگر آخرین‌ خریدها يا آخرین‌ تولیدات‌ است‌.

پیشنهاد می کنیم، مقاله مدیر مالی و مدیر اجرایی را مطالعه کنید

روش لایفو

روش LIFO و روش شناسایی ویژه:

در مقایسه با روش فایفو، دو روش لایفو و شناسایی ویژه وجود دارند که در ادامه مطلب به شرح آنها پرداخته شده است:

تفاوت بین lifo و fifo چیست؟

روش معکوس برای ارزیابی موجودی کالا روش لایفو  LIFO (اولین صادره از آخرین وارده) است، که در آن فرض می‌شود اقلامی که در آخر به موجودی کالا اضافه شده‌اند در ابتدا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این رویکرد در شرایط تورمی مفید است، جایی که اقلام گران قیمت، که آخر خریداری شده، در ابتدا از موجودی کالا حذف می‌شوند، در حالی که اقلام قدیمی تر و ارزان تر در موجودی کالا پایان دوره لحاظ می‌شوند.

این بدان معناست که موجودی پایان دوره، کاهش می‌یابد، در حالی که بهای تمام شده کالای فروش رفته افزایش می‌یابد و در نتیجه سود مشمول مالیات کاهش می‌یابد، بناراین استفاده از روش لایفو مجاز نیست.

روش شناسایی ویژه:

روش شناسایی ویژه، به منظور تعیین بهای تمام شده آخر دوره کالا هایی مورد استفاده قرار می گیرد که بهای تمام شده هر واحد از آن را بتوان به تنهایی محاسبه نمود.

به عبارت دیگر می توان گفت، تعداد کالای باقیمانده از هر نوع کالا را در قیمت واحد آن ضرب نموده تا بهای کل آن کالا محاسبه شود سپس در نهایت مجموع بهای تمام کالا های باقیمانده در پایان دوره مذکور به دست می آید.

پیشنهاد می کنیم، مقاله کاهش ریسک شرکتها را مطالعه کنید