هنگامیکه صحبت از ایجاد ثروت در بازار سهام می شود، سرمایه گذاری و معامله گری دو مفهوم متفاوت در این حوزه هستند که ممکن است عده ای آن ها را با هم اشتباه بگیرند. در حالیکه سرمایه گذاری و معامله گری رویکردهای بسیار متفاوتی در ایجاد ثروت یا ایجاد سود در بازار سهام دارند. در واقع با توجه به تیپ شخصیتی افراد، فعالان بازار سرمایه را می توان به 2 دسته سرمایه گذار و معامله گر تقسیم کرد. هر کدام از این افراد ویژگی های خاص خود را دارند و با توجه به نوع استراتژی معاملاتی آن ها، افراد موفق بسیار زیادی در هر 2 طرف وجود دارند. بنابراین، اگر شما نیز در خصوص تفاوت های فرآیند سرمایه گذاری و معامله گری کنجکاو هستید، توصیه می کنیم تا پایان مقاله همراه ما باشید.
تفاوت معامله گر با سرمایه گذار:
این دو رویکرد، در واقع یک معنی دارند اما در دنیای سرمایه گذاری و معامله گری، این دو، روش های متفاوتی می باشند. برای اینکه یک شخص بتواند در بازار معاملات سهام، به خوبی پیش رود، ابتدا نیاز دارد که با این دو مفهوم آشنا گردد.
سرمایه گذاری:
هدف سرمایه گذاری کسب ثروت در یک بازه زمانی بلند مدت می باشد و معمولا سرمایه گذاران با خرید و نگه داری دارایی های مالی و سهام، ثروت خود را افزایش می دهند که این ثروت شامل موارد زیر می شود:
- سبد (پرتفوی) از سهام
- اوراق قرضه
- ارز های خارجی
- طلا
- و…
سپس سرمایه گذاران با سودی که از نرخ بهره سهام خود کسب می کنند، اقدام به سرمایه گذاری مجدد می نمایند و در برخی مواقع مشاهده می شود که سرمایه گذار، سهام یا دارایی های مالی خود را برای مدت چندین سال نگه می دارد.
باید توجه داشت که بازار های مالی دائما در نوسان می باشند به همین علت سرمایه گذار ها از ورود به بازار هایی که روند نزولی و کاهشی دارند، امتناع می کنند. زمانی که قیمت سهام سهامداران کاهش می یابد، آنها در بازار می مانند تا بتوانند ضرر خود را جبران نمایند.
نکته: توجه اکثر سهامداران به مسائل بنیادی می باشد و بهترین روش برای آنها استفاده از تحلیل بنیادی است.
پیشنهاد می‌شود مقاله بازده بدون ریسک سرمایه گذاری را مطالعه کنید
معامله گری:
هدف اصلی معامله گران کسب سود بیشتر نسبت به سرمایه گذاران می باشد. معامله گری با خرید و فروش های پی در پی و فوری در بازار های مالی صورت می گیرد.
سرمایه گذاران به بازدهی سالانه ۱۰ تا ۲۰ درصد راضی هستند اما هدف معامله گران کسب سود ۱۰ درصد در طول ماه می باشد. و ایت تفاوت اساسی و عمده این دو می باشد.
استراتژی معامله گر ها خرید در قیمت پایین و فروش در قیمت بالا و یا فروش در قیمت بالا و خرید در قیمت پایین می باشد.
در معامله گری، حد ضرر مشخص می شود و برای محدود کردن ضرر ناشی از معاله، از حد ضرر استفاده می کنند. بهترین نوع تحلیل برای معامله گر ها تحلیل تکنیکال می باشد.
سبک های معامله گری:
معامله گری سبک های مختلفی دارد که در زیر به برخی از مهم ترین آنها اشاره می شود:
- دسته اول: معامله گران بلند مدت، که معامله خود را ماه ها و شاید سال ها باز بگذارند.
- دسته دوم: معامله گران موج سوار که معمولا معامله را از چند روز تا چند هفته باز می گذارند.
- دسته سوم: معامله گران روزانه که معمولا معاملات خود را در کمتر از ۲۴ ساعت می بندند.
- دسته چهارم: اسکالپر ها هستند که معامله آنها چند ثانیه تا چند دقیقه باز می ماند.
نکته: تمامی معامله گران تکنیکال در یکی از چهار دسته بالا قرار می گیرند.
عوامل تعیین کننده برای انتخاب دسته های معامله گری:
اغلب معامله گر ها بر اساس عواملی مانند موارد زیر، یکی از چهار روش بالا را برای کسب سود انتخاب می کنند:
- میزان سرمایه
- ساعات زمانی که می توانند معامله کنند
- سطح تجربه
- میزان ریسک قابل تحمل
نکته: توجه داشته باشید که هم معامله گران و هم سرمایه گذاران به دنبال کسب سود از بازار های مالی می باشند اما سرمایه گذاران به دنبال کسب سود های بزرگ تر در دوره های زمانی بلند مدت تری هستند و هدف اصلی آنها خرید و نگه داری سهام است. اما معامله گر ها قصد دارند که از افزایش و کاهش قیمت ها به طور مکرر، سود کسب کنند و در کم ترین زمان ممکن با سود کسب شده از بازار خارج شوند.
پیشنهاد می‌شود مقاله قرارداد آتی را مطالعه کنید
