پیشنهاد میشود مقاله ثبت روش دائمی و روش ادواری در حسابداری موجودی کالا چگونه است؟ را مطالعه کنید
ثبت و ارزیابی موجودی کالا به روش ادواری
این سیستم بیشتر زمانی کاربرد دارد که تعداد معاملات موجودی مواد و کالا زیاد باشد و موجودیها دارای ارزش نسبتاً کمی باشند، در این سیستم همه خریدهای کالا، در حسابی به نام خرید ثبت میشوند. توجه داشته باشید که در هنگام خرید موجودی مواد و کالا، حساب خرید بدهکار میشود.
ثبت و ارزیابی موجودی کالا به روش دائمی
در مؤسساتی که تعداد معاملات موجودی کالا کم و موجودی کالا دارای ارزش نسبتاً زیادی باشد، از سیستم ثبت دائمی موجودی کالا استفاده میشود. در این سیستم تمامی تغییرات مربوط به موجودی مواد و کالا به طور مستمر در حساب موجودی مواد و کالا ثبت میشود.
روش فایفو (FIFO (FIRST IN-FIRST OUT
در یک شرکت اگر هنگام فروش کالا، کالاها را به همان ترتیبی که خریداری شده و وارد انبار شدهاند، از انبار خارج و به فروش برسانیم از روش فایفو (FIFO (FIRST IN-FIRST OUT استفاده کردهایم. به عبارتی اولین کالایی که وارد انبار میشود (اولین وارده)، اولین کالایی نیز هست که از انبار خارج میشود (آخرین صادره).
روش لایفو (LIFO (LAST IN-FIRST OUT
اگر بخواهیم این روش را توصیف کنیم دقیقاً نقطه مقابل روش فایفو میباشد، بدین صورت که کالاهایی که وارد انبار شدهاند، در هنگام خروج، ابتدا همان آخرین کالایی که وارد شده، از انبار خارج میشود.
به فرض به ترتیب در تاریخهای 1/2 و 1/5 و 1/15 و 1/28، کالا وارد انبار شده است، در هنگام خروج، اولین کالا، همان کالایی است که در تاریخ 1/28 وارد شده بود.
روش شناسایی ویژه (SPECIFIC IDENTIFICATION METHOD)
در این روش قیمت تمام شده هر یک از اقلام موجودی کالا به طور جداگانه محاسبه و تعیین میگردد. این روش معمولاً در مورد اقلام گران قیمت نظیر اتومبیل، ساختمان یا جواهرآلات کاربرد دارد، از روش شناسایی ویژه به عنوان روشی دقیق در ارزیابی موجودیها نام برده میشود، بنابراین این روش تنها در صورتی قایل استفاده است که تعداد و اقلام موجودی محدود باشد.
روش میانگین (AVERAGE METHOD)
در روش میانگین، بهای تمام شده به طور مساوی یا میانگین به عنوانهای بالا تقسیم میشود که خود شامل چند نوع است:
1. روش میانگین ساده
صرفاً به بهای خرید توجه میشود، بدون اینکه کمیت خرید در نظر گرفته شود.
2. روش میانگین موزون
میتوان این روش را میانگین ساده دانست که کمیت در آن اثر دارد، این روش در سیستم ادواری استفاده میشود. میانگین موزون از تقسیم مجموع بهای تمام شده واحدهای موجودی به مجموع تعداد واحدهای آن موجودی محاسبه میگردد. حاصل ضرب این میانگین در تعداد موجودی پایان دوره، بهای تمام شده کالای پایان دوره خواهد بود و بهای کالای فروش رفته نیز از طریق حاصل ضرب تعداد کالای فروش رفته طی دوره در نرخ میانگین محاسبه شده به دست میآید.
3.روش میانگین سیار
این روش فقط در سیستم دائمی کاربرد دارند. در این روش، محاسبه مجدد بهای تمام شده واحد بعد از انجام هر خرید الزامی است.
دو روش برآورد ارزیابی موجودی کالا
در مواردی که شمارش فیزیکی موجودیها غیرعملی باشد و درنتیجه محاسبه بهای تمام شده آنها غیرممکن است، ارزش موجودیها از روش برآورد ارزیابی موجودی کالا به دست میآید که شامل دو روش میباشد:
- روش درصد سود ناویژه
- روش خرده فروشی
در ادامه به بررسی این روشها میپردازیم.
1. روش درصد سود ناویژه
معمولاً در مواردی که گزارشهای مالی میان دورهای تهیه میشود یا موجودیهای مواد و کالا در نتیجه حوادث مانند زلزله، سیل و آتشسوزی از بین رفته باشد، بیشتر از روش درصد سود ناویژه استفاده میشود.
2. روش خرده فروشی
چگونگی ارزیابی موجودی کالا در روش خرده فروشی همانند روش درصد سود ناویژه است، با این تفاوت که روش خرده فروشی بر مبنای سود ناخالص دوره جاری است در حالی که روش درصد سود ویژه مبتنی بر نسبت سود ناخالص دورههای مالی قبل میباشد به همین دلیل روش خرده فروشی در مقایسه با روش درصد سود ناویژه قابلیت برآورد صحیحتری دارد.
تفاوت سیستم ارزیابی دائمی و ادواری موجودی
از تفاوت سیستم ارزیابی دائمی و ادواری موجودی میتوان به پرهزینهتر و پیچیدهتر بودن سیستم ثبت دائمی در مقایسه با سیستم ثبت ادواری اشاره کرد. همچنین سیستم ثبت دائمی موجودی کالا نسبت به سیستم ثبت ادواری مبنای بهتری برای کنترل فراهم میکند.
محاسبه موجودی کالای پایان دوره
از کلیه کالاهایی که در انبار موجود میباشد، مقداری به فروش میرسد و بقیه نیز همچنان در انبار باقی میماند که به آن موجودی کالای پایان دوره میگویند. برای محاسبه موجودی کالای پایان دوره باید از کل موجودی انبار (که شامل موجودی اولیه انبار + خرید طی دوره)، تعداد کالاهای فروش رفته را کسر نمود.
نحوه بدست آوردن موجودی کالای پایان دوره
برای بدست آوردن موجودی کالای پایان دوره باید اطلاعاتی نظیر موجودی کالا اول دوره و خرید و فروش موجودی کالا طی دوره را باید در اختیار داشته باشیم، سپس با فرمولی که در ادامه بیان خواهد شد، موجودی کالای پایان دوره را محاسبه کنیم.
فرمول محاسبه موجودی کالای پایان دوره
به منظور محاسبه موجودی کالای پایان دوره از فرمول زیر استفاده میکنیم:
فروش طی دوره – موجودی کالای آماده برای فروش=موجودی کالای پایان دوره
یا
خرید طی دوره + موجودی کالای اول دوره = موجودی کالای پایان دوره
5 روش قیمت گذاری موجودی کالای پایان دوره
یکی از مسائل مهم در بحث پیرامون حسابداری موجودی مواد و کالا، تخصیص بهای تمام شدهی کالای آماده برای فروش، بین کالای فروش رفته طی دوره و موجودی کالای پایان دوره است. چنانچه در طی دوره خرید به طور یکسان و با یک قیمت صورت گرفته باشد، این امر مسئله پیچیدهای نیست؛ اما با توجه به اینکه در طی دوره مالی خریدها با قیمتهای متفاوت صورت می گیرد.
بنابراین تشخیص اینکه کالای فروش رفته مربوط به کدام خرید میباشد، تا بهای تمام شده موجودی کالای پایان دوره و بهای تمام شده کالای فروش رفته تعیین شود، امری غیرممکن است، در نتیجه باید از روش های ارزیابی موجودی کالا برای این منظور استفاده نمود.
قیمت تمام شده
در این روش ابتدا موجودی کالا را با یکی از روش های معمول قیمت تمام شده ارزیابی میکنند، سپس قیمت آن را در بازار روز بدست آورده و از بین این دو مبلغ هر کدام که کمتر است به عنوان بهای موجودی کالا پایان دوره انتخاب و در دفاتر ثبت میکنند
شناسایی ویژه
تخصیص بهای تمام شده کالای آماده برای فروش بین موجودی کالا پایان دوره و کالای فروش رفته در روش شناسایی ویژه مثل جریان فیزیکی کالاها است، در این روش بهای تمام شده هر واحد در زمان خرید به تفکیک مشخص میشود و در زمان فروش کالا، بهای تمام شده موجودیها بین هریک از اقلام کالای فروش رفته طی دوره و اقلام باقی مانده موجودیها بر اساس قیمت واقعی آنها تخصیص مییابد.
نکته مهم: این روش زمانی استفاده میشود که تعداد اقلام کالا کم و از یکدیگر قابل تفکیک باشند و قیمت آنها نسبتاً قابل توجه باشد.
اولین صادره از اولین وارده (FIFO)
در این روش با توجه به اینکه کالاهایی که در آخر وارد انبار شدهاند در آخر نیز به فروش میرسند، در نتیجه ممکن است کالاهایی که آخر وارد انبار شده هنوز به فروش نرسیده باشند، پس موجودی کالای پایان دوره از آخرین خریدها تشکیل میشود.
بهای تمام شده کالای فروش رفته از کسر کردن بهای تمام شده موجودی کالا پایان دوره از بهای تمام شده کالای آماده برای فروش بدست میآید.
اولین صادره از آخرین وارده (LIFO)
در صورتی که از این روش استفاده کنیم، بهای تمام شده کالای فروش رفته به جدیدترین قیمتها ارزیابی میشود که موجب تطابق بهتر هزینه با درآمد میشود.
روش میانگین
در این روش، اول میانگین بهای تمام شده هر واحد در پایان دوره محاسبه میشود، بعد هم بر اساس تعداد کالای موجود، ارزش کالا محاسبه میشود. اگر این روش در سیستم ثبت ادواری استفاده شود، روش میانگین موزون و در صورت استفاده در سیستم ثبت دائمی موجودی کالا، روش میانگین متحرک نامیده میشود.
روش میانگین ساده
در این روش برای محاسبه بهای تمام شده کالای آماده برای فروش، قیمتهای خرید را با هم جمع و بر تعداد دفعات خرید تقسیم میکنیم.
روش میانگین موزون
با استفاده از این روش در پایان دوره، ابتدا میانگین موزون بهای تمام شده یک واحد از تقسیم بهای تمام شده کالای آماده برای فروش بر تعداد کالای آماده برای فروش به دست میآید و در آخر هم برای محاسبه بهای تمام شده موجودی کالای پایان دوره و بهای تمام شده کالای فروش رفته طی دوره، این نرخ در تعداد موجودی کالای پایان دوره و تعداد کالای فروش رفته ضرب میشود.