مجموعه گزارشگری حسابداری (IFRS)، یک مجموعه استانداردهای حسابداری جهانی است که به وسیله هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB) تدوین شده است. هدف این مجموعه از استانداردهای حسابداری، به دست آوردن صورت های مالی شرکت های سهامی در چهارچوب یک استاندارد جهانی است. IASB شامل 15 عضو از کشورهای مختلف می باشد و از سال 2001 فعالیت خود را آغاز کرده است. این استانداردها در حال حاضر برای 120 کشور الزامی است زیرا انجام گزارشگیری به این روش، برای شرکت هایی که در نظر دارند سرمایه گذاری خارجی انجام دهند، بسیار سودمند است.
در صورتی که شرکت شما بین المللی باشد، شما باید گزارشات خود را به وسیله استانداردهای حسابداری بین المللی تهیه کنید. استفاده از یک زبان مشترک در حوزه حسابداری، به شما اجازه می دهد که به طور دقیق از مالیات و تفاوت های بین المللی آگاه شوید و این امر می تواند در تصمیم گیری های مهم مانند سرمایه گذاری های خارجی، بسیار مفید باشد.
چرا استانداردهای حسابداری در ایران و دنیا متفاوت است؟
شرکت های بین المللی برای ارائه صورت های مالی خود باید از استانداردهای خاصی پیروی کنند که به آن استانداردهای بین المللی حسابداری می گویند. این استانداردها با هماهنگ سازی صورت های مالی در سراسر دنیا به یک استاندارد بین المللی مورد قبول همه کشورها تبدیل شده اند. با این حال، هر کشور ممکن است بر اساس سیاست های مالی و حسابداری خود تغییراتی در این معیارها ایجاد کند. مانند استاندارد حسابداری ایران که مورد تایید سازمان حسابرسی است.
حسابداری در ایران و جهان
استاندارد IFRS چیست:
این استاندارد که به نام استاندارد حسابداری بین المللی (IFRS) شناخته می شود، توسط انجمن بین المللی استانداردهای حسابداری (IASB) تدوین شده و به عنوان یک استاندارد جهانی شناخته شده است. هدف از تدوین این استاندارد، تبدیل صورت های مالی شرکت های سهامی به یک استاندارد جهانی می باشد تا بتواند به طور قابل توجهی فرآیند گزارشگیری مالی را تسهیل کند.
در مقایسه با استفاده از استانداردهای محلی، استفاده از استاندارد بین المللی حسابداری مزیت هایی دارد که عبارتند از:
- افزایش قابلیت اطمینان در گزارشگیری مالی
- بهبود قابل توجه در تفکیک بین موضوعات مختلف حسابداری
- افزایش تشخیص پذیری بین المللی و قابلیت مقایسه بین شرکت های مختلف
- افزایش اعتماد مشتریان و سهامداران به سازمان.
پیشنهاد می کنیم، مقاله حسابداری شرکت های سهامی و غیر سهامی را مطالعه کنید
استانداردهای حسابداری ایران:
در ایران، کمیته جمع‌آوری استانداردهای حسابداری که زیر نظر سازمان حسابرسی کل کشور فعالیت می‌کند، مسئول جمع‌آوری و تصویب استانداردهای حسابداری در ایران است. سازمان حسابداری ایران در پایان دهه شصت و با توجه به نیاز کشور به یک مرجع حسابرسی تشکیل شد.
از آن تاریخ تا به امروز، سازمان حسابداری و کمیته‌های تحت نظرش معیارهای تهیه گزارشات مالی و صورت‌های مالی را مشخص می‌کنند. بنابراین حسابداران ایران با استفاده از نرم افزار حسابداری و طبق تخمین استانداردها، گزارشات مالی و صورت‌های مالی را تنظیم می‌کنند.
مقایسه استانداردهای مالی ایران با استانداردهای مالی بین المللی:
گزارشگیری مالی در ایران و بین الملل در بسیاری از موارد مشابه است، اما در چند مورد اندک تفاوت هایی وجود دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نحوه ارائه صورت های مالی ایران و بین المللی: یکی از تفاوت ها در مورد ارائه صورت های مالی می باشد. در ایران صورت های مالی: ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت سود و زیان جامع، صورت جریان و یادداشت های توضیحی می باشد. در استانداردهای جهانی این موارد گفته شده را شامل می شود و عنوان صورت تغییرات حقوق صاحبان سرمایه هم به آن اضافه می شود.
- ترازنامه بین المللی با ترازنامه داخلی: در استانداردهای جهانی انتقال مطالبات و دارایی های نامشهود از مهمترین موارد می باشد که در ایران به آن پرداخته نمی شود.
- صورت زیان بین المللی و ایرانی: ارائه سور عملیاتی در ایران بسیار مهم میباشد، در صورتی که در استانداردهای جهانی مورد توجه نمی باشد. در این استاندارد همه اقلام بر اساس ماه است و کارکرد طبقه بندی می شوند، در حالی که در ایران به جز هزینه های عملیاتی، اختلافی با این استاندارد وجود ندارد.
- حسابداری سود و زیان بین المللی و ایران: در ایران، سود و زیان و ارائه آن، سایر درآمدها، هزینه های شناسایی شده و تعدیلات سنواتی الزامی است. در صورتی که در استانداردهای جهانی فقط دو مورد اول ارائه می شود.
